Paris’te Bir Çerkes Kızı -15

VI

Gök gürlemelerinin yoğunlaştığı bir gün, akşam üzeri, Laroche, Kont Charles de Ferriol’e Lulu’yu getirdi, bunu Ayşet’e söylemişti. Daha önce kont, Laroche’a “Bana Charlotte-Elizabéth Aisse’yi getir de, yaşlanmadığımı, daha birçok kadınla baş edecek güçte olduğumu ona göstereyim” dediğinde, Laroche “Aisse gelemez, Aisse şu an Arjantal ile birlikte tiyatroda” dediğini Ayşet’e fısıldamışti. Ayşet’ten habersiz ortalık Sophie yüzünden karıştı. Sophie Lulu’nun eve getirildiği haberini Marie Angélique’e söyledi, kontes de bunu fırsat bilip kaynı kontun odasına koştu ve büyük bir fırtına kopardı:

– Ne diye Ferriol’lerin evini randevu (kahpe) evine dönüştürüyorsun?! Kont, utanma, arlanma denen bir şey kalmamış mı sen de? Sen de, utanmaz kadın, kalçalarını kırdırmadan hemen defol!

– Şuna bakın, şuna bakın… – Charles de Ferriol, duyduğu bu sözler üzerine ayağa kalktı, – kendinin kim olduğunu bilmeyen bu kadın bize ahlak dersi vermeye kalkışıyor…

– Kont, yeter artık! – Marie Angélique konta bağırdı. – Daha ileriye gidersen seni bağlatır tımarhaneye attırırım!

Ayşet telaş içinde odaya geldi:

– Marie Angélique mama, papaya o tür sözler söyleme!..

– Aisse, Charlotte- Elizabéth Aisse, – Kont Charles de Ferriol yanındakileri uzaklaştırarak Ayşet’e sarılıp ağladı, – Kızım, sığınabileceğim bir tek sen kaldın, bütün bunların hepsi şeytan, beni onlardan koru… Sen de, Lulu, sen de kara bir şeytansın… Ne diye sana yaptığım onca iyiliği ve yardımı unutmuş karşımda sırıtıp duruyorsun?..

– Söyleneni duymadın mı?! – Sophie Laroche’a sert bir kaş çatıp Lulu’nun üzerine yürüdü.

– Bakın şunlara, bakın şunlara… – diye kontun alaycı sözlerini tekrarlayarak ve yuvarlak iri kalçalarını sallayarak Lulu evden ayrıldı